Brynek wyjątkowy jest za sprawą przyrody – to ona zawsze decydowała o atrakcyjności tego miejsca. Dopiero w parkowym otoczeniu eklektyczny pałac z dużym tarasem od południowej strony błyszczy prawdziwym blaskiem, a wystające zza drzew cebulaste kolumny prezentują się naprawdę pięknie. Dziś drzew i krzewów w bezpośredniej bliskości pałacu jest zresztą więcej niż przed stu laty – na dawnych kartkach pocztowych polana przed obiektem jest zdecydowanie większa. Gdy w czwartek dekadzie XIX wieku zakładano tutaj park (dziś liczący 36 hektarów) pozostawiono dęby szypułkowe, które dziś towarzyszą wiązom, lipom, wielu gatunkom świerka, cyprysom, daglezjom i bukom. W 1946 roku nauczyciel szkoły leśnej, Henryk Eder zorganizował pięciohektarowy ogród botaniczny, gdzie – za ogrodzeniem – rośnie kilka tysięcy okazów botanicznych, w tym: bożodrzew, metasekwoja chińska, tulipanowiec, miłorząb dwuklapowy, korkowiec amurski, azalia gandawska, kielichowiec wonny, różanecznik katawbijski czy kasztan jadalny.
