W połowie XVI w. Tarnowskie Góry były nie tylko największym ośrodkiem górnictwa kruszcowego na Górnym Śląsku, ale także jednym z największych w Europie. Świetności miasta kres położyła wojna trzydziestoletnia. Wojska walczące w wojnie trzydziestoletniej doszczętnie spustoszyły w 1627 roku miasto a nałożona również w tym samym roku kontrybucja wpłynęła na znaczne obniżenie się stopy życiowej mieszkańców Tarnowskich Gór. Szczególnie ciężkie dla miasta były lata 1630 – 1642 i końcowy okres wojny kiedy Szwedzi rozpoczęli walki. Zrujnowane górnictwo upadło, a miast opustoszało. Wiek XVIII zapisał się w historii Tarnowskich Gór klęskami żywiołowymi. W 1701 roku wybuchł wielki pożar miasta, który zniszczył znaczą jego część – spłonęły między innymi wszystkie domy w rynku.
