W kolejnych opowieściach przewijają się postaci dzieci, których śladów na piasku nie sposób było zatrzeć, córka młynarza – Wiktora, która doznała objawienia oraz źródełko z wodą posiadającą uzdrawiającą moc. Ślady tych podań możemy bez trudu odnaleźć: źródełko znajduje się w położonej tuż obok kościoła kapliczce, wewnątrz świątyni wisi gablota z pazurem legendarnego raka. W kościele widzimy dziewiętnastowieczne malowidło (czasem błędnie datowane na wiek XVI) ilustrujące w ośmiu odsłonach różne elementy historii powstania budowli. Swój wiersz poświęcony powstaniu koszęcińskiego kościoła napisał nawet działacz społeczny i legendarny ludowy poeta – kowal: Juliusz Ligoń.
