Obiekt składał się z dwóch części, jednej otoczonej czterometrowym betonowym murem i drugiej ogrodzonej drutem kolczastym. W strategicznych punktach umieszczone były wieże strażnicze, niektóre przetrwały do dziś praktycznie nienaruszone wraz z pozostałościami ogrodzenia. Do obozu można wejść nawet przez zachowaną do dziś bramę, którą więźniowie wychodzili do pracy. W 1944 roku wybudowano tu również małe krematorium mieszczące się nadal na tym terenie. Wyposażone było w piec do spalania dwóch ciał jednocześnie (wcześniej zmarłych grzebano w pobliskim lesie). Obecnie budynek krematorium wpisany jest do rejestru zabytków. Na ścianie umieszczony jest napis: “Miejsce uświęcone krwią ofiar poległych za wolność”. Obok wybudowano pomnik przedstawiający ręce więźniów wystające zza drutu kolczastego. Dużo można się dowiedzieć również z tablic informacyjnych i mapy mieszczących się na tym terenie obozów.
