Za czasów swojej świetności elektrownia zasilała kopalnie węgla kamiennego, takie jak Bobrek Szombierki, Centrum, Rozbark, Powstańców Śląskich, Karol w Orzegowie i Paweł w Chebziu oraz huty Bobrek i Pokój w Nowym Bytomiu. Oficjalnie zaczęła swoją prace 29 listopada 1920 roku, a na jej pokładzie działały tylko cztery kotły, których z czasem budowano coraz więcej. Po wybudowaniu taśmowych transporterów, węgiel bezpośrednio trafiał z sortowni kopalni bobrek. W czasie II Wojny Światowej, żeby nie zatrzymywać pracy elektrowni pracownicy wraz z rodzinami byli zakwaterowani w schronach na terenie zakładu. Została również utworzona Górnośląska Szyna Zbiorcza, czyli Elektrownia została połączona liniami przesyłowymi z Elektrownią Zabrze. Po wojnie elektrownia Szombierki wznowiła działalność jako jeden z pierwszych zakładów w Bytomiu.
