Początki były trudne, bo wpierw węgiel z niskich pokładów wydobywano metodą odkrywkową. Wkrótce jednak Luiza stała się największą kopalnią w Europie, imię swoje zaś zawdzięcza żonie pruskiego króla Fryderyka Wilhelma – władcy, który podjął decyzję o budowie tego zakładu wydobywczego. Królowa Luiza – właściwie Luiza Augusta Wilhelmina Amalia von Mecklemburg – Strelitz była postacią nietuzinkową, dziś powiedzielibyśmy nawet – kultową. Piękna, wykształcona i ambitna dama nie ograniczała się do działalności charytatywnej, z której słynęła. Wśród jej rozlicznych intryg wymienić należy zmontowanie koalicji przeciw Francuzom (i w efekcie wybuchu wojny w 1806 roku) czy też projekt tajnego porozumienia Prus i Rosji wymierzonego we Francję. Z dziewięciorga jej dzieci dwoje zostało później władcami państwa Pruskiego: stąd jej określenie jako matki królów. Śmierć królowej Luizy często traktowana była jako punkt zwrotny w historii Prus; w ludowych przekazach pozostała jednak żywiołową i kochającą życie arystokratką, która odważyła się tańczyć walca – taniec w niewielkim stopniu akceptowany przez ówczesne elity.
