Ewelina Malajka
Podczas gdy większość górnośląskich kościołów liczy sobie około stu lat, w Kochłowicach znajduje się jeden, który zdecydowanie wyróżnia się na tle pozostałych. Wzniesiony w 1806 roku kościół Matki Boskiej z Lourdes jest nie tylko jedynym Sanktuarium w okolicy, ale i najstarszym tego typu budynkiem w Rudzie Śląskiej.
HISTORIA PARAFII W KOCHŁOWICACH
Początki wspólnot wiernych na terenie dzisiejszych Kochłowic sięgają aż 1590 roku. To wtedy na tych terenach powstał drewniany zbór protestancki, zamieniony później w kościół katolicki. Od tego czasu nie minęło nawet sto lat, a już w 1670 roku postawiono pierwszy drewniany kościół parafialny pod wezwaniem Trójcy Przenajświętszej.
Przetrwał on aż do 1805 roku, kiedy to hrabia Łazarz Henckel von Donnersmarck sfinansował sporą część budowy nowego kościoła. Proboszczem kochłowickim był wówczas ks. kanonik Jerzy Przybyła, a budowniczym został pan Hoffman z Rybnika. Nową świątynię wzniesiono w stylu późnobarokowym, a do jej budowy wykorzystano miejscowy kamień. Miała ona plan jednonawowy, liczący 31 metrów długości i 10,5 szerokości.
Najbardziej charakterystyczne jest jednak samo wnętrze kościoła, w którym zachowała się barokowo – klasycystyczna, drewniana ambona z baldachimem, pochodząca z XVIII wieku. Ze starej, drewnianej świątyni pozostała także znaczna część wyposażenia, wliczając w to kamienne kropielnice, chrzcielnicę czy organy ośmiogłosowe.
Jerzy Przybyła zmarł w 1823 roku, a jego następcy zadbali o świątynię. W latach 70. XIX wieku ks. proboszcz Franciszek Gala dokonał gruntownego remontu – pokrył dach gontem i umieścił zegar na wieży. Później, ks. Jan Piechaczek wyłożył podłogę marmurowymi płytami, naprawił ławki, oraz pomalował balaski, spowiednice oraz drzwi. W prezbiterium namalowano obrazy świętych, a w oknach znalazły się witraże. W czasach Józefa Matysioka, przy wejściu postawiono neobarokowy krzyż. Po nim Ludwik Tunel doprowadził do odnowienia dachu.
KOŚCIÓŁ MATKI BOŻEJ Z LOURDES
Gwałtowny wzrost liczby parafian sprawił, że w 1902 roku poświęcono nowy, większy kościół parafialny w innym miejscu. Natomiast w starej świątyni wybudowano znaną nam do dziś grotę. Do jej stworzenia wykorzystano charakterystyczną, porowatą skałę, przywiezioną prosto z Lourdes. Zastąpiła ona pierwotny, barokowy ołtarz. W grocie umieszczono rzeźbę Matki Boskiej, co wiązało się także ze zmianą wezwania. Od tej pory świątynia stała się kościołem Matki Boskiej z Lourdes. Ponadto ustanowiono w nim stałą codzienną adorację Najświętszego Sakramentu.
Czas nie oszczędza jednak tego wyjątkowego budynku. Szkody górnicze często doprowadzały do jej zamknięcia. W 2005 roku przeprowadzono po raz ostatni remont wnętrza. Poza tym budynek mocno przechylił się na przestrzeni ostatnich kilkudziesięciu lat – wieża odstaje od pionu aż o 60 centymetrów, a we wnętrzu wyraźnie czuć spadek podłogi.
Mimo to, 19 grudnia 2008 roku kościół Matki Boskiej z Lourdes został ustanowiony Sanktuarium przez Arcybiskupa Damiana Zimonia. Pomimo iż większość mszy odprawiana jest teraz w nowym kościele, to stara świątynia wciąż pełni swoje funkcje. Wierni wciąż przychodzą, a kameralność i wyjątkowe wnętrze sprawiają, że wielu nowożeńców decyduje się na zorganizowanie ślubów właśnie tam.
Wyświetl większą mapę
