Maciej Majcherczyk
OTWARTA JAK NIGDY PRZEDTEM
Stosunkowo nowa ścieżka dla pieszych i rowerzystów, prowadząca z Żarek do Mirowa i Bobolic, wyjątkowo ułatwiła dotarcie do najwyższego punktu miasteczka – Parchowotki – najwyższego punktu Żarek. Wcześniej dotrzeć do niej można było tylko polnymi drogami, które prowadziły za żareckim cmentarzem.
WOJENNE POZOSTAŁOŚCI
Wzgórze Parchowotka jest punktem widokowym o wysokości 407 m n.p.m. Poza swoim urokliwym wyglądem, który ocenić możemy już z początku ścieżki prowadzącej na szczyt, miejsce to kryje w sobie kilka naprawdę intrygujących i ciekawych faktów. Jest ono bowiem centralnym punktem niemieckiej linii umocnień B-1. Składała się ona z rowu przeciwczołgowego, licznych okopów i tzw. gniazd oporu, gdzie do dziś można znaleźć skupiska bunkrów. Do wielu z nich można również wejść, co jest nie lada gratką nie tylko dla historyków oraz ludzi interesujących się pozostałościami powojennymi, ale także dla turystów, nawet (a może i zwłaszcza) tych najmniejszych.
Ze źródeł historycznych możemy wyczytać, że budowane w 1944 roku fortyfikacje, w skład których wchodziły polowe, liniowe pozycje obrony stałej, miały za zadanie powstrzymywać kolejne uderzenia Armii Czerwonej. Nazwano je „łamaczami fal”. W ich skład wchodziła również pozycja fortyfikacji polowych oznaczonych jako „b-1 Stellung”. Charakteryzowała się ona zastosowaniem standardowych, typowych, betonowych, polowych obiektów fortyfikacyjnych. Zastosowano praktycznie pięć różnych typów obiektów, w tym trzy lekkie („Kochbunkier”, R-58c i R-67) oraz dwa ciężkie (R-668 i R-701).
PRAWDZIWY JURAJSKI UROK
Parchowotka jest miejscem prawdziwie urokliwym i przyjemnym. Będąc na wzgórzu, możemy tam dojrzeć wiele zwierząt, takich jak bażanty oraz sarny, które czują się tam wyjątkowo swobodnie. Po wejściu na wapienne skałki, które znajdują się bezpośrednio na szczycie, ukazuje nam się panorama Żarek. Możemy tam dojrzeć chociażby przewodziszowicką strażnicę, klasztor ojców paulinów w Leśniowie, zabytkowe stodoły, czy żarecki kościół.
Od pewnego czasu możliwe jest przejechanie szlaku prowadzącego przez wzgórze Parchowotka samochodami terenowymi z 1969 roku. Gaziki pokonują po drodze strome wzniesienia, a wszystko dzieje się pośród pięknych przyrodniczych okoliczności.
Wyświetl większą mapę
