Umiejętność wzniecania ognia, którą człowiek posiadł w paleolicie była pierwszym doniosłym wydarzeniem historii naszego gatunku. Co ciekawe – na długo zanim homo sapiens nauczył się wywoływać płomień, korzystał z jego wszechstronnego dobrodziejstwa podkradając go wulkanicznym erupcjom czy gwałtownym wyładowaniom atmosferycznym. Ogień oznaczał nie tylko ciepło i możliwość ekspansji na niedostępne wcześniej zimne terytoria, nie tylko swoiste zabezpieczenie przed dzikimi zwierzętami, nie tylko światło potrzebne po zapadnięciu zmroku, lecz także możliwość wytwarzania narzędzi (wymieńmy chociaż ostrzenie drewnianego kija przy pomocy płomienia czy wypalanie glinianych naczyń), później zaś – obróbkę metali.
