W latach siedemdziesiątych podjęto inicjatywę modernizacji kościoła, by dostosować jego wnętrze do wymogów liturgii posoborowej. Remont i odnowienie kościoła nie zostały dokonane w wiekowym kościele właściwie. Na skutek tych prac w dotychczas dobrze zachowany wystroju i wyposażeniu wnętrza doszło do spustoszeń. Zniknęły: oryginalne wiekowe ławki, balaski przy stopniu komunijnym oraz dwa boczne ołtarze. Zamalowano pierwotną kolorystykę ścian, sklepień i sufitów. Białą farbą pokryto również polichromy na ścianach i plafony przedstawiające sceny biblijne. Prezbiterium przebudowano sytuując stosownie wysunięty do przodu ołtarz posoborowy i ambo, które zostały wytworzone z rozebranych elementów ołtarzy bocznych.
